Black & Tan

26.03.24

Historical context notwithstanding, the last time I had a craft beer version of a ‘Black & Tan’ - De Molens’ new brew it was, I think in 2018 in Haarlem’s very own Uiltje Bar. I was happily surprised- be bye pints of Tennant’s & Guinness, hello a new, more sophisticated* life chapter. I was intrigued then, to see De Molen’s take on this- an Imperial Stout/Barleywine blend based on a myriad of chestnuts (chestnut honey, chestnut mushrooms and chestnuts themselves) and walnut. Was I surprised to see chestnuts of all things in a beer? Yes, but as we all know my love for the classic Peer & Walnoot (Pear & Walnut), I’m willing to give it a shot!

 

The initial taste of the beer is pure stout- the base of which has a beautifully velvety, rich, texture which reminds me of Babi & Pangang, even down to the scent with a very candied smell. The hit, though, is the full force of the chestnut. This reminds me of that sweetened chestnut paste my family used to stock up on in France every summer to ensure we could have a delicious Buche de Noel at Christmas. I also definitely did not eat it directly from the tin when they weren’t looking…

 

So enough of the stout- where’s the barleywine? I find it comes out in the mid-taste, and it also has a hand in ensuring the rich stout texture doesn’t become overwhelming by bringing some of its brightness and fizz. Perfect balance! Thanks to this, this beer has a lighter ending that you’d expect, without compromising on the rich taste. The chestnut remains prominent as a malty, coffee flavour emerges, which the walnut compliments.

 

I always find it interesting to try to parse out which parts of Black & Tan beers comes from which component, and while that’s a fun challenge, I can sum this one up as it just being a fantastic beer, regardless of whether you are prone to forensically analyse it or just want a rich treat in this seemingly never-ending winter, so I hope you enjoy as much as I do!

*Sadly untrue. You can take the girl out of the student bars but…

18.03.24

‘Black & Tan’. Ik kende de term alleen met betrekking tot zwart-bruine dobermann’s die mijn ouders vroeger succesvol fokten. De honden, vanzelfsprekend voorzien van stamboom en gefokt op hun sociale karakter, werden tot Madagascar en Rusland verkocht. Als klein meestertje mocht ik al vroeg tussen de pups zitten om de pups te laten wennen aan mensen en -minstens zo belangrijk- mensenkinderen. Het is een kleine weg van pups naar pubs, dus nu zijn we hier… 

 

‘Black & Tan, het is ook de nieuwste special van Brouwerij De Molen. Het is een blend van de Stout Hel & Verdoemenis en de Barleywine Bommen & Granaten. Zware jongens van De Molen. In gesprek met brouwer John de Vries, gaf hij al aan erg tevreden te zijn met de uitkomst van dit bier, waaraan hij een avontuurlijke tinctuur van kastanjechampignons toevoegde en kastanjehoning. 

 

Ik schenk het bier te koud in, maar besef me dat dat geen ramp is: laten we dit bier de tijd geven om z’n geheimen prijs te geven. Een stevige mousse van kleine belletjes zet zich op het bier waaruit roodfruitige en bloemige geuren opstijgen. De toegevoegde kastanjehoning drukt hier z’n stempel. 

 

Bij een eerste slok eist een volle, dropachtige smaak het meest de aandacht op, hoewel voorafgegaan door een fruitige zoetheid en chocoladetonen. Zachtjes laat ook de smaak van kastanjechampignons z’n sporen na. Een heerlijk verwarmend bier, waarin later van de droppigheid in mindere mate te proeven is. Het bier is minder stroperig zoet als de Bommen & Granaten zelf en de robuuste geroosterdheid van Hel & Verdoemenis komt duidelijk -en zeker ook smakelijk- naar voren. Wat een ontzettend leuke combinatie tussen Stout en de Barleywine van De Molen! John de Vries’ enthousiasme was wat mij betreft terecht! 

Cheerz!

!